http://andromedaellas.wordpress.com/
Γιαχ
Ο όρος Γιαχ, Ιάχ ή Ιά αποτελεί συντομευμένη μορφή του Τετραγράμματου, δηλαδή του ιδιαίτερου προσωπικού ονόματος του Θεού, που αποδίδεται συνήθως Ιεχωβά ή Γιαχβέ.
Ετυμολογία
Ο όρος Γιαχ αποτελεί συντομευμένη μορφή του προσωπικού ονόματος του Θεού, όπως χρησιμοποιείται στην Αγία Γραφή. Αυτή η συντομευμένη μορφή περιλαμβάνει τα δύο πρώτα γράμματα του Τετραγράμματου י (γιόδ) και ה (χε).
Στις Εβραϊκές Γραφές ο όρος Γιαχ εμφανίζεται 50 φορές συνολικά: 26 φορές μεμονωμένος και 24 φορές ως μέρος της έκφρασης «Αλληλούια», η οποία κατά γράμμα αποτελεί προτροπή προς ομάδα ανθρώπων να “αινέσουν τον Γιαχ”. Στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές (Καινή Διαθήκη) εμφανίζεται τέσσερις φορές μέσα στη φράση «Αλληλούια» (ή «αλληλουιά» στο Κείμενο), στο βιβλίο της Αποκάλυψης. (19:1, 3, 4, 6) Οι μεταφράσεις έχουν αποδώσει αυτή την έκφραση δοξολογίας ως «Αινείτε τον Γιαχ» ή «Αινείτε τον Κύριο».
Χριστιανοί θεολόγοι και λόγιοι αναφέρθηκαν σε αυτή την συντομευμένη μορφή του θεϊκού ονόματος. Για παράδειγμα, σύμφωνα με τον Ευσέβιο Καισαρείας, ελληνικές μεταφράσεις της Παλαιάς Διαθήκης που ήταν διαθέσιμες την εποχή του απέδιδαν τον όρο «αλληλούια» ως «αινείτε τον Ιά», ενώ παρόμοια αναφορά κάνει και ο Θεοδώρητος.
Η μορφή Ιάχ (Γιαχ) αναφέρεται και σε αρχαία αιγυπτιακή θεότητα της σελήνης.
Χρήση του όρου
Στην Αγία Γραφή
Ο μονοσύλλαβος όρος Γιαχ σχετίζεται στην Αγία Γραφή συνήθως με τα βαθύτερα αισθήματα αίνου και εξύμνησης, προσευχής και ικεσίας, και γενικά απαντάται εκεί όπου το θέμα σχετίζεται με χαρά λόγω θριάμβου ή απελευθέρωσης ή όπου γίνεται αναγνώριση της θεϊκής ισχύος.
Άλλες χρήσεις
Στα πρόσφατα χρόνια ο όρος Γιαχ (ή και Τζα ή Τζαχ) χρησιμοποιείται ως όνομα του Θεού από το θρησκευτικό κίνημα των Ρασταφαριανών, οι οποίοι θεωρούν (κάποιοι από αυτούς με μεταφορικό τρόπο) ότι ο Χαιλέ Σελασιέ Α’ της Αιθιοπίας αποτέλεσε ενσάρκωση του Γιαχ (τον αναφέρουν ως «Γιαχ (ή, Τζα) Ρασταφάρι»). Μια άλλη δοξασία αυτού του κινήματος λέγεται «Εγώ και Εγώ» (“I and I”), η οποία αναφέρεται στην ενότητα του Γιαχ (Θεού) με κάθε άνθρωπο, δηλαδή στο ότι ο Θεός βρίσκεται μέσα σε (ή σε ενότητα με) όλους.
Ο διάσημος Ρασταφαριανός τραγουδιστής Μπομπ Μάρλεϊ έκανε συχνά αναφορές στα τραγούδια του στο όνομα του Γιαχ. Για παράδειγμα, τραγούδι του “Is this love” αναφέρει: “I wanna love you and treat you right; I wanna love you every day and every night: We’ll be together with a roof right over our heads; We’ll share the shelter of my single bed; We’ll share the same room, yeah! – for Jah provide the bread” («…διότι ο Γιαχ θα προμηθεύσει το ψωμί»).
Τετραγράμματο
Ο όρος Τετραγράμματο αναφέρεται στη λέξη με την οποία είναι γραμμένο το προσωπικό όνομα του Θεού στο εβραϊκό κείμενο της Αγίας Γραφής. Η χρήση του όρου «Τετραγράμματο» καθιερώθηκε αφενός επειδή το όνομα γράφεται με τέσσερα γράμματα και αφετέρου επειδή είναι αβέβαιο πως προφερόταν στα αρχαία χρόνια, δεδομένου ότι η εβραϊκή γραφή έχει μόνο σύμφωνα και η γλώσσα επί πολλούς αιώνες ήταν ουσιαστικά νεκρή.
Οι λόγιοι έχουν κάνει προσπάθειες να ανακατασκευάσουν την προφορά επακριβώς και να εξηγήσουν την ετυμολογία του, άλλα για τους περισσότερους φαίνεται από δύσκολο έως αδύνατο να εξαχθούν οριστικά συμπεράσματα. Το Τετραγράμματο μεταγράφεται ως «Γιαχβέ» (ή Ιαβέ, αγγλ. Jahveh/Yahweh) ή «Ιεχωβά» (ή Ιεοβά, αγγλ.Jehovah/Yehowah).
Ετυμολογία και προφορά
Το Τετραγράμματο στον Ρωμαιοκαθολικό ναό του Σεν Ζερμαίν στο Παρίσι.
Το Τετραγράμματο αποτελείται από τα σύμφωνα ΓΧΒΧ (γιοδ, χε, βαβ, χε) και η παραδοσιακή άποψη είναι ότι αντιστοιχεί σε τύπο του ρήματος χαβάχ (είμαι, γίνομαι, συμβαίνω), δηλαδή της παλαιότερης μορφής του ρήματοςχαγιάχ, στο τρίτο ενικό πρόσωπο.
Η μορφή Γιαχβέ
Σήμερα, η μεταγραφή «Γιαχβέ» θεωρείται ως ορθότερη ανακατασκευή της προφοράς του Τετραγράμματου, αν και θεωρείται από μερίδα επιστημόνων ως μια πλασματική ανακατασκευή που δεν βρίσκει αντίκρισμα στο ιστορικό της εβραϊκής γλώσσας.
Η χρήση του ονόματος “Γιαχβέ”
Λόγω της υπερβολικής ευλαβείας των Ισραηλιτών και κατά παρεξήγησιν του Λευιτικού 24/κδ΄ 16, (το οποίο όμως απαγόρευε τη βλασφημία και όχι την προφορά του ονόματος του Θεού), απέφευγαν να προφέρουν το όνομα «Γιαχβέ». Έτσι με τον καιρό ξεχάστηκε η σωστή προφορά τού ονόματος, καθώς οι Ισραηλίτες δεν είχαν φωνήεντα, αλλά έγραφαν μόνο τα σύμφωνα των λέξεων.
Μετά τον 6ο μ.Χ. αιώνα όμως, οι Μασορίτες (Ιουδαίοι λόγιοι τής εποχής εκείνης), έβαλαν δικά τους φωνήεντα στις εβραϊκές λέξεις. Στο Τετραγράμματο «ΓΧΒΧ», επειδή δεν γνώριζαν τη σωστή προφορά της λέξης «Γιαχβέ», προσέθεσαν αυθαίρετα φωνήεντα από τις λέξεις: «Αδωνάι»(Κύριος) και «Ελοχίμ» (Θεός). Έτσι το τετραγράμματο «ΓΧΒΧ» έγινε: «Ιεχωβά». Πολλοί προτιμούν αυτή τη μορφή, λόγω συνήθειας, και όχι ακρίβειας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.